Η σκοτεινή πλευρά της τεχνολογικής βιομηχανίας

Καθώς η αμερικανική κοινή γνώμη εξακολουθεί να εξαρτάται περισσότερο από την ψηφιακή τεχνολογία για να λειτουργήσει η κοινωνία, η βιομηχανία της τεχνολογία των ΗΠΑ ανθεί. Τα νέα gadgets κατακλύζουν την αγορά κάθε χρόνο, και οι κορυφαίες εταιρείες τεχνολογίας όπως η Apple, η Microsoft, η Google, η IBM, η HP, η Cisco μεταξύ άλλων – σαρώνουν σε κέρδη ρεκόρ. Αλλά ο εθισμός μας στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας, ταυτόχρονα σκοτώνει την ατμόσφαιρά μας,... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.logiosermis.net/2015/10/12.html#.Vg7h2uztmko

ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ CIA ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

  ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ - ΓΕΓΟΝΟΤΑ - ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ  

Το 2009 εκδόθηκε στις ΗΠΑ ένα βιβλίο, που φυσιολογικά έπρεπε να μεταφρασθεί γρήγορα στα ελληνικά και να κάνει ρεκόρ πωλήσεων. Αφορά άμεσα τον ελληνικό λαό....

Είναι το βιβλίο μιας αμερικανίδας κατασκόπου, της Βάλερι Πλέιμ «Fair Game, My Life as a Spy, My Betrayal by the White House» (Δίκαιη Ανταπόδοση, Η Ζωή μου ως Κατασκόπου, Η Προδοσία από τον Λευκό Οίκο). Στο βιβλίο της η Πλέιμ παρουσιάζει την καριέρα της στη CΙΑ και τις επιχειρήσεις στις οποίες συμμετείχε.

Και ενώ φυσιολογικά θα έπρεπε να γίνει σάλος στην Ελλάδα γι’ αυτό το βιβλίο, περιέργως υπάρχει μία συνομωσία σιωπής. Τι συμβαίνει:

Ολα ξεκίνησαν το 1985, όταν η 22χρονη Βάλερι τελείωνε το τμήμα Διαφήμισης

στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια με άριστα. Στη διάρκεια των σπουδών της είχε διακριθεί για τα άρθρα της στα οικονομικά θέματα της φοιτητικής εφημερίδας και, όπως φαίνεται, είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον των ανθρώπων της CIA, που έχουν αποστολή να εντοπίζουν φρέσκα και ικανά πρόσωπα. Σε μια προσωπική συνέντευξη για την εκπαίδευση κατασκόπων εντυπωσίασε τους πάντες, απαντώντας με ευστροφία στην ερώτηση «τι θα κάνατε αν χτυπούσαν αστυνομικοί την πόρτα του δωματίου σας σε ξενοδοχείο, την ώρα που προσπαθούσατε να εκμαιεύσετε πληροφορίες από ξένο πράκτορα». Η νεαρή Βάλερι απάντησε χωρίς δισταγμό ότι θα έβγαζε αυτομάτως την μπλούζα της και θα έπεφτε στο κρεβάτι μαζί με τον πράκτορα, προσφέροντας και στους δύο άλλοθι.

Οι άνθρωποι της CIA ενθουσιάστηκαν, την πήραν αμέσως για τη βασική εκπαίδευση, την έστειλαν στο τμήμα Ξένων Γλωσσών της Υπηρεσίας Πληροφοριών ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ και ύστερα από τρία χρόνια την έστειλαν στην Αθήνα! Το 1989, σε ηλικία 26 ετών, η Βάλερι Πλέιμ διορίζεται στην αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας. Επισήμως, είναι υπάλληλος του τμήματος που εκδίδει βίζες, ανεπισήμως όμως, ήταν μυστική πράκτορας με την ιδιότητα του NOC (Non Official Cover), που σημαίνει ότι αναλαμβάνει αποστολές χωρίς την επίσημη διπλωματική κάλυψη. Οι πράκτορες NOC είναι επίλεκτοι και αναλαμβάνουν τις πιο ΜΥΣΤΙΚΕΣ (most clandestine) αποστολές. Εκείνη την εποχή, Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα ήταν ο Μάικλ Σωτήρχος και σταθμάρχης (άμεσος προϊστάμενος της Πλέιμ) ο Νταγκ Σμιθ. Λέγεται ότι η Βάλερι Πλέιμ συγκέντρωνε πληροφορίες για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕ ανθρώπους να την πληροφορούν. Ερχόταν λοιπόν σε επαφή με πολλά πρόσωπα της ελληνικής ζωής και είχε συναντήσεις στα καφέ του Κολωνακίου.

Η Βάλερι Πλέιμ έφυγε από την Ελλάδα γύρω στο 1996, για τις Βρυξέλλες. Το 1997 γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αμερικανό διπλωμάτη Τζόζεφ Γουίλσον.

Η Βάλερι Πλέιμ δουλεύοντας για τη CΙΑ στην πρεσβεία της Αθήνας, υπό την καθοδήγηση του «σταθμάρχη» Νταγκ Σμιθ, είχε σαν βασικό καθήκον να στρατολογεί στην CIA, ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ. Η νεαρή Αμερικανίδα σαγήνευε με την εμφάνιση της τους Έλληνες σε εκδηλώσεις και κοσμικές δεξιώσεις, κάνοντας «χρήσιμες» γνωριμίες. Η άριστη εκπαίδευση, το διπλωματικό της προφίλ, τα ελληνικά της, τα ξανθά μαλλιά και ο «εκδηλωτικός» της χαρακτήρας μάγευαν τους «επιρρεπείς έλληνες» και τους οδηγούσαν σαν πεταλούδες στο φως!

Αν και άριστη γνώστης των πολεμικών τεχνών και των όπλων (αξέχαστη η ικανότητα της στο ΑΚ-47), η Βάλερι Πλέιμ φοβόταν για την ασφάλεια της, όταν κατέβαινε με το αυτοκίνητο της κάθε πρωί τη Λεωφόρο Κηφισίας για την πρεσβεία.

Ο Ρίτσαρντ Γουέλς δεν ήταν ο μόνος πράκτορας που είχε δολοφονηθεί στην Αθήνα, αν και ήταν ο πιο σημαντικός, αφού υπήρξε σταθμάρχης της CΙΑ. Αργότερα η CΙΑ την έστειλε στην Ευρώπη για σπουδές και εκεί ξεκίνησε τη βαθιά της κατασκοπευτική δράση με την κάλυψη της ειδικού επί θεμάτων ενέργειας ως στέλεχος της εταιρείας-βιτρίνας Brewster Jennings & Associates. Δύσκολα θα μάθουμε τα ονόματα των Ελλήνων συνεργατών της CΙΑ που στρατολογήθηκαν από τη Βάλερυ Πλέιμ.

H CΙΑ επιδίωξε να εξαφανίσει όλες τις αποδείξεις για τη μακρόχρονη θητεία της Πλέιμ, συμπεριλαμβανόμενης και της χρονιάς που την προσέλαβαν (1985), όπως και την πρώτη της τοποθέτηση, που ήταν στην Αθήνα το 1989.

Το βιβλίο της δημιούργησε σάλο στις ΗΠΑ. Η «Υπόθεση Βάλερι Πλέιμ» αποτέλεσε ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της αμερικανικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής και έχει συγκλονίσει τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και πολλών άλλων χωρών, όπως και τον Λευκό Οίκο.

Βέβαια το βιβλίο έχει λογοκριθεί απόλυτα από τη CΙΑ που έχει διαγράψει ολόκληρες σελίδες (50, 51, 52, 53,63, 72 κ.ά.).

Έχουν επίσης διαγραφεί πολλά σημεία ακόμη και τίτλοι κεφαλαίων και χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι μόνον μία από είκοσι επτά σελίδες του πρώτου κεφαλαίου είναι ελεύθερη από μαύρες διαγραφές.

Ο σχετικός νόμος που ισχύει στις ΗΠΑ δίνει στη CΙΑ το δικαίωμα της παρέμβασης και της λογοκρισίας κειμένων που γράφονται από πρώην πράκτορες και όσοι δεν συμμορφώνονται διώκονται και τιμωρούνται αυστηρά.

Οι εβραίοι εκδότες (Simon and Schuster) κατάφεραν να ξεπεράσουν τα εμπόδια του νόμου και να υποστηρίξουν το βιβλίο προσλαμβάνοντας την εξαιρετική ρεπόρτερ Λόρα Ρόζεν, η οποία έχει να επιδείξει περγαμηνές στην ερευνητική δημοσιογραφία και σε θέματα εθνικής ασφάλειας. Η Ρόζεν ανέλαβε να γράψει ένα εκτεταμένο «υστερόγραφο» από 80 σελίδες μετά τον επίλογο της Πλέιμ, ώστε να προσδώσει στο βιβλίο την υπεραξία και τις εξηγήσεις που ήσαν απαραίτητες για τους αναγνώστες. Η δημοσιογράφος εργάστηκε ανεξάρτητα και βασίστηκε σε δημοσιεύματα και πληροφορίες, ενώ η ίδια η Βάλερι Πλέιμ δεν τη συνάντησε ποτέ πριν από την έκδοση του βιβλίου και διάβασε το «υστερόγραφο» αυτό μαζί με τους αναγνώστες. Είναι η Ρόζεν που συμπληρώνει και αποκαλύπτει πολλά από τα σημεία που η CΙΑ διέγραψε, δίνοντας ονόματα και ξεκαθαρίζοντας περιστατικά, καθώς η ίδια δεν υπήρξε ποτέ πράκτορας και επομένως δεν δεσμεύεται από τον σχετικό νόμο.

Το βιβλίο αναφέρεται στην προσωπική ιστορία της Βάλερι Πλέιμ, στην πρόσληψη της από τη CΙΑ και στην εκπαίδευση της στη «Φάρμα», στον γάμο, στη μητρότητα και την οικογενειακή της ζωή, τη δουλειά της στον τομέα των όπλων μαζικής καταστροφής, στην παρακολούθηση του «δικτύου Qadir Khan» με τη διακίνηση πυρηνικών και σε πολλά άλλα. Μερικές φορές οι λογοκριτές της CΙΑ μοιάζουν αφελείς και ανούσιοι, όμως, αυτό δεν είναι αλήθεια, καθώς και η παραμικρή λεπτομέρεια έχει τη σημασία της.

Η ΠΛΕΪΜ γράφει στο βιβλίο της για τον ρόλο που της ανέθεσε η CIA στην Ελλάδα:

«Η αποστολή μου ήταν να βρίσκω πηγές και να στρατολογώ πράκτορες που θα βοηθούσαν την κυβέρνηση των ΗΠΑ να κατανοήσει, να προβλέψει και να επηρεάσει καλύτερα τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα»

«Κάθε ημέρα στο γραφείο, συγκρίναμε με τους συναδέλφους μου τις σημειώσεις μας για το ποιούς πολιτικούς κλπ. είχαμε συναντήσει και με ποιούς θα έπρεπε να επιδιώξουμε να συνεχίσουμε τις επαφές μας».

Μετά ο Τζιμ (υψηλόβαθμο στέλεχος της CIA στην Αθήνα) μας ρωτούσε ποιούς είχαμε συναντήσει το περασμένο βράδυ.

Του δείχναμε με περηφάνια τη μικρή στοίβα με τις επαγγελματικές κάρτες, τις κοίταζε στα γρήγορα, απορρίπτοντας κάθε μία λέγοντας: «τον έχουμε ήδη στρατολογήσει – μην ασχολείστε – αναξιόπιστος – τον έχουμε ήδη στρατολογήσει – ίσως».

Η πρώτη της επιτυχημένη αποστολή «στρατολόγησης»:

«Ασχολούμουν με ένα πολύ έξυπνο και με υψηλές γνωριμίες νέο έλληνα πολιτικό, που απολάμβανε της εμπιστοσύνης ορισμένων από τους πιο υψηλόβαθμους παίκτες του πολιτικού παιχνιδιού» (δεν αναφέρει όνομα).

Εντύπωση προκαλεί η προθυμία με την οποία «Έλληνες πολιτικοί, επιστήμονες, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι και κοσμικοί της συμφοράς, σπεύδουν να παραδοθούν στην αγκαλιά της CΙΑ, για να αποκομίσουν τα κέρδη της επιτυχίας και της ανέλιξης».

Τι έγινε στη συνέχεια με τους ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ που αναδείχθηκαν από το πουθενά και τις προσκλήσεις τους από διάφορες «διεθνείς λέσχες», τους ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ που έκαναν λαμπρή «καριέρα» μέσα από δήθεν «μη κυβερνητικές οργανώσεις» και «ιδρύματα», με τις εταιρείες που «πρόκοψαν», τους ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ και όλους τους άλλους «παράξενους»; Πράκτορες του FΒΙ με την ιδιότητα του «legal attache» βραβεύτηκαν δημόσια και από κοινού με Έλληνες «συναδέλφους» για τη δράση τους στην Ελλάδα, πράκτορες της CΙΑ με ελληνικά ονόματα συμμετείχαν σε προγράμματα απαγωγών, πράκτορες του ΝSA και άλλων υπηρεσιών οργάνωσαν με τη σύμπραξη Ελλήνων τις υποκλοπές και τελικά αυτό που μένει, διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, είναι ότι ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ κυβερνούν σήμερα την αγαπημένη μας πατρίδα.-

ΖΗΝΩΝ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

http://www.e-diseis.gr/ex-praktores-cia-kubernoun/445398/PRAKTORES-TIS-CIA-KUBERNOUN-TIN-PATRIDA-MAS.html

* Από το: http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/04/cia.html

Παρουσίαση του νέου τεύχους της Ουτοπίας στη «Λαμπηδόνα»

Εκδήλωση
 22 Μαΐου

Το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα σας καλεί την Παρασκευή 22 Μάη στις 20:00 στην παρουσίαση του τεύχους 108 του περιοδικού »Ουτοπία» με αφιέρωμα: Επιστήμη – Ανοικοδόμηση και το περιοδικό «Ανταίος».

Ομιλητές:

Θανάσης Γκιούρας, Καθηγητής πολιτικής θεωρίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Ευτύχης Μπιτσάκης, ομότιμος καθηγητής φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Νίκος Παπαδάτος διδάκτωρ σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, Πανεπιστήμιο Γενεύης
Αντιγράφουμε από το σημείωμα της σύνταξης:

«Ανάπτυξη, πρόοδος, νέες τεχνολογίες. Σήμερα ξέρουμε ότι τη πρόοδος όπως και η ανάπτυξη δεν είναι κοινωνικά ουδέτερες έννοιες. Η σημερινή παγκόσμια κρίση εξάλλου, αποκαλύπτει τις τραγικές συνέπειες της κεφαλαιοκρατικής «προόδου» της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου και των ενδογενών αντινομιών του καπιταλισμού. Αλλά πριν από εβδομήντα χρόνια και με τη νίκη των αντιφασιστικών δυνάμεων, η ανοικοδόμηση και η ανάπτυξη δεν είχαν το σημερινό αποτρόπαιο πρόσωπο. Η νίκη των λαών, οι ελπίδες (φρούδες) για παγκόσμια ειρήνη και αυτοδιάθεση των λαών, όλο το αισιόδοξο κλίμα της εποχής, επικάλυπτε, προσωρινά και απατηλά, τις παλαιές και νέες αντιθέσεις που θα έφταναν στις μέρες μας στους αδιάκοπους, τοπικούς πολέμους της Νέας Τάξης. Μέσα σ’αυτό το κλίμα της γενικής, απατηλής εφορίας, το ΕΑΜ, η Αριστερά, και μόνον αυτή, ανέλαβαν να αποδείξουν ότι η Ελλάδα δεν είναι «ψωροκώσταινα». Ότι έχει όλες τις δυνατότητες για μια ανοικοδόμηση και ανάπτυξη στην υπηρεσία του λαού, απαλλαγμένη από την ξένη εξάρτηση. Για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκε από εξέχουσες προσωπικότητες του χώρου της επιστήμης, της τεχνολογίας, της οικονομίας και της πολιτικής η Εταιρεία Επιστήμη-Ανοικοδόμηση και το περιοδικό Ανταίος, στην υπηρεσία του τιτάνιου έργου της ανοικοδόμησης και της ανάπτυξης της χώρας.
Πρόεδρος της ΕΠΑΝ ήταν ο διαπρεπής καθηγητής Πέτρος Κόκκαλης και Γενικός Γραμματέας ο καθηγητής Νίκος Κιτσίκης, δύο φορές πρύτανης του Πολυτεχνείου και μέτοχος στην Εαμική Αντίσταση. Το πρώτο τεύχος του Ανταίου κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1945, με υπότιτλο «Δεκαπενθήμερο περιοδικό για τη μελέτη των προβλημάτων της ανοικοδόμησης». Το περιοδικό συγκέντρωσε ένα σημαντικό μέρος από τα πιο γνωστά πρόσωπα της επιστήμης, και διευθυνόταν από Συντακτική Επιτροπή με αρχισυντάκτη (στη Σύνταξη, έγραφε ο τίτλος) τον Δημήτρη Μπάτση. Ο Ανταίος έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στη μελέτη των προβλημάτων της ανοικοδόμησης της ρημαγμένης Ελλάδας και της ανάπτυξης στα πλαίσια της λαϊκοδημοκρατικής εξουσίας. Κορυφαία μελέτη εκείνης της περιόδου ήταν το βιβλίο του Δημήτρη Μπάτση, Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα (εκδότης «Τα Νέα Βιβλία», Αθήνα 1947, σελ. 496), συν ένας αριθμός πινάκων με συγκεκριμένα, αριθμητικά στοιχεία για τον ορυκτό και τον ενεργειακό πλούτο της Ελλάδας και τις αντικειμενικές δυνατότητες να αποκτήσει βαρειά βιομηχανία, με στόχο τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της χώρας και την απαλλαγή από την ξένη εξάρτηση και τη συνεπαγόμενη πολιτική και οικονομική εξάρτηση και υποανάπτυξη.»

Ποιο είναι το εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΘΕΜΑ

Επεξεργασμένο σχέδιο καταθέτει η Πρωτοβουλία 161 φορέων

Το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, για το οποίο η κυβέρνηση έχει εκφράσει τη θέση ότι θα επανεξεταστεί από την αρχή, θέτουν εκ νέου οι 161 φορείς που αποτελούν την Πρωτοβουλία κατά της Ιδιωτικοποίησης των Περιφερειακών Αεροδρομίων, εφιστώντας την προσοχή στις κινήσεις που θα γίνουν, ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω υποβάθμιση των αεροδρομίων.

Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν την προηγούμενη Τρίτη (17/3) αμέσως μετά τη συνάντηση που είχαν με τους υπουργούς Οικονομικών Γ. Σταθάκη, και Επικρατείας Α. Φλαμπουράρη, οι εκπρόσωποι της Πρωτοβουλίας έκαναν μεν λόγο για ευήκοα ώτα από πλευράς κυβέρνησης, επεσήμαναν ωστόσο ότι οι τοπικές κοινωνίες καλούνται τώρα -και εφόσον ακυρωθεί στην πράξη ο διαγωνισμός στον οποίο έχει πλειοδοτήσει η Fraport- να επεξεργαστούν συγκεκριμένο πλάνο εναλλακτικής διαχείρισης των 14 αεροδρομίων, το καθένα ξεχωριστά, ώστε να καταστεί εφικτή η μελλοντική λειτουργία τους με όρους οικονομικού οφέλους για τις τοπικές κοινωνίες.

Ο Χρήστος Μυλωνάκης, αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Χανίων, εκπροσωπώντας την Πρωτοβουλία, επεσήμανε χαρακτηριστικά: «Fraport μπορούμε να γίνουμε και εμείς. Και αυτή, άλλωστε, την αποτελούν τοπικά επιμελητήρια, η δημοτική αρχή της Φραγκφούρτης και όχι μια συμπαγής ιδιωτική επιχείρηση». Εξήγησε ότι είναι εφικτός ένας άλλος τρόπος διαχείρισης των αερολιμένων -αν θεωρήσουμε ότι το πρόβλημα είναι μόνο οικονομικό και όχι κοινωνικό, διεθνούς ασφάλειας κ.λπ.- και αυτό έχει ήδη μετρηθεί από την Πρωτοβουλία. Όπως είπε «το γνωστό έως σήμερα Σπατόσημο, είναι ανταποδοτικό τέλος. Εάν η κυβέρνηση πει το τελικό «όχι» στην Fraport, οφείλουμε από κοινού να βρούμε τρόπο ώστε μέρος του τέλους αυτού να μην οδηγείται στη χοάνη του χρέους, αλλά να επιστρέφει στους τοπικούς αερολιμένες προς εκσυγχρονισμό των υποδομών τους. Χρειάζονται μόλις 3-4 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ενώ και τα 14 αεροδρόμια βγάζουν ετησίως περί τα 200 εκατ. ευρώ».

Οι τοπικοί φορείς πρωταγωνιστές

Από την πλευρά του ο περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων και εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας, Θεόδωρος Γαλιατσάτος, ανέλυσε, μιλώντας στον Δρόμο, τι εννοούν οι φορείς λέγοντας «εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης». Όπως μας είπε, «κατ’ αρχάς για να πετύχει ένα εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης πρέπει να φύγουμε από τη λογική του ΤΑΙΠΕΔ που αντιμετωπίζει τα 14 αεροδρόμια ως ένα αυτούσιο πράγμα. Άλλες ανάγκες έχει το κάθε ένα – ή τουλάχιστον κάθε περιφέρειας, ενώ αυτά που εξυπηρετούν και σκοπούς στρατιωτικούς πρέπει να ιδωθούν διαφορετικά».

Και εξηγεί: Η βάση πρέπει να είναι ένα Μοντέλο Διαχείρισης Δημόσιου Χαρακτήρα. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι όλα θα μπορούσαν τότε να μείνουν ως έχουν. Να γίνεται η διαχείριση από την ΥΠΑ και τα έσοδα να οδηγούνται στη χρεομηχανή. Όμως, υπάρχει και άλλη λύση. «Αυτήν προσπαθούμε να αναλύσουμε αυτή τη στιγμή και εμπεριστατωμένα να την παρουσιάσουμε στο υπουργείο. Ο φορέας διαχείρισης –μας εξηγεί- θα μπορούσε να έχει δημόσιο χαρακτήρα, να εποπτεύεται από την κεντρική πολιτεία, με το Δημόσιο να δημιουργεί μια ειδική προγραμματική σύμβαση με τους τοπικούς φορείς κάθε περιφέρειας ή και τις ίδιες τις Περιφερειακές Αρχές, στην οποία να ορίζονται επακριβώς οι αρμοδιότητες κάθε ενός εξ αυτών που θα συμμετέχουν στον Φορέα Διαχείρισης».

Σε ερώτησή μας, ποιοι από τους τοπικούς φορείς θα μπορούσαν να εμπλακούν σε ένα τέτοιο μοντέλο, εξηγεί: «Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Στην Πρωτοβουλία πιστεύουμε πως κανένας δεν έχει μεγαλύτερο όφελος να φέρνουν κέρδος τα τοπικά αεροδρόμια, από τους ίδιους τους κατοίκους των περιοχών. Με αυτή τη λογική, τα τοπικά Επιμελητήρια, τα Εργατικά Κέντρα, οι ίδιες οι περιφέρειες είναι φορείς που μπορούν και θέλουν να εμπλακούν». Σε ένα τέτοιο μοντέλο, θα μπορούσαν οι Περιφέρειες και να χρηματοδοτήσουν με ανταποδοτικό όφελος μέρος της λειτουργίας των αερολιμένων, και να βοηθούν σε ζητήματα π.χ. Τεχνικής Λειτουργίας. Κομβικής σημασίας σε ένα τέτοιο μοντέλο, σύμφωνα με τον Θ. Γαλιατσάτο, είναι ο «κοινωνικός έλεγχος» αυτών των φορέων.

Η Πρωτοβουλία απευθύνει ανοικτό κάλεσμα σε επιστήμονες και ενδιαφερόμενους να βοηθήσουν στη διαμόρφωση μιας τέτοιας συνολικής πρότασης, ενώ παράλληλα καλεί πολίτες και συλλογικότητες να εντείνουν τις προσπάθειές τους, έτσι ώστε η φωνή του λαού στο δίκαιο αίτημα της ακύρωσης των καταστροφικών για τη χώρα ιδιωτικοποιήσεων να συνεχίζει να ακούγεται.

Μ.Ε.

http://www.e-dromos.gr/diaxeirish-aerodromiwn/

Ο γιατρός – θύμα της απρόκλητης επίθεσης στην Σπλάντζια μιλά στα “Χ.Ν.” για τα γεγονότα

      ΧΑΝΙΑ      

Για δολοφονική επίθεση από την οποία επέζησε χάρις στην επέμβαση ενός ζευγαριού ηλικιωμένων κάνει λόγο ο γιατρός Δημήτρης Μακρέας που μιλάει στα «Χ.Ν.» για την απρόκλητη επίθεση που δέχθηκε το βράδυ της Τετάρτης στην Σπλάντζια.

Ο γιατρός νοσηλεύεται στο Νοκομομείο Χανίων με

κρανιοεγκεφαλική κάκωση και ένα αιμάτωμα υποσκληρίδιο μόλωπες σε διάφορα σημεία του σώματος, κάταγμα κρόταφου. Έχει κάνει δύο αξονικές και θα κάνει και τρίτη, ενώ η κατάσταση της υγείας του δεν εμπνέει ανησυχία. Ο γιατρός αναγνώρισε τρεις από τους νεαρούς που του επιτέθηκαν με βάση φωτογραφίες που του επιδείχθηκαν και σε βάρος των οποίων αναμένεται να ασκηθεί δίωξη για κακουργηματική επίθεση.

«Ήμουν μαζί με τη γυναίκα μου στο στέκι μεταναστών, μετά τη συναυλία που είχαμε κάνει η μουσική ομάδα «Γιαρ Αμάν» στο Γυαλί Τζαμισί με τραγούδια από την κοινή παράδοση των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας. Φεύγοντας από εκεί κατέβηκα τη σκάλα και τότε μπήκε ένα φίλος μετανάστης σε κατάσταση μεγάλης αναστάτωσης καθώς όπως μας είπε πριν από λίγο τον είχε τραμπουκίσει μια ομάδα νεαρών. Βγήκαμε μαζί από το στέκι και περπατήσαμε 10 μέτρα μέχρι τη γωνία Δασκαλογιάννη και Χατζ. Νταλιάνη. Η Ομάδα των νεαρών ήταν σε μια απόσταση και με είδαν που ήμουν με τον μετανάστη, ο οποίος είναι φίλος μου και παίζει μουσική μαζί μας στο μουσικό σχήμα «Γιαρ Αμάν». Και κάποιος άλλος κόσμος που βγήκε από το «Στέκι» τους φώναξε να φύγουν και εκείνοι τότε κινήθηκαν προς τα στενά της Σπλάντζιας. Προσωπικά δεν είχα καμία αντιπαράθεση μαζί τους, ούτε τους είπα, ούτε μου είπαν το οτιδήποτε. Το μόνο μου «έγκλημα» ήταν ότι ήμουν δίπλα στο παιδί που είχαν τραμπουκίσει» δηλώνει στα «Χ.Ν.» ο γιατρός.

ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Συνεχίζοντας την περιγραφή των γεγονότων σημειώνει πως «φεύγοντας μαζί με τη γυναίκα μου για να πάρουμε το αμάξι μας που ήταν πιο κάτω στη Δασκαλογιάννη, είδα ένα από αυτούς τους νεαρούς να μιλάει στο κινητό και να είναι στη μέση του δρόμου να με δείχνει και να λέει «ναι, ναι, αυτός είναι». Μου λέει η γυναίκα μου «σε έδειξαν». Δεν πέρασε από το μυαλό μου τι μπορεί να συμβεί και συνεχίσαμε να περπατάμε. Μετά από 10 μέτρα μια ομάδα τριών ατόμων ανέβαινε τη Δασκαλογιάννη και φαίνονταν ότι είχαν κακή πρόθεση. Δεν μπόρεσα να κάνω κάτι! Λίγο πριν φτάσουν οι τρεις σε εμένα, έρχεται από πίσω ο τύπος που μιλούσε πριν στο τηλέφωνο, και χωρίς να προηγηθεί τίποτα άλλο με κτυπάει με ένα ξύλινο στυλιάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Τα έχασα, γύρισα και τον είδα να κρατάει το στυλιάρι και ταυτόχρονα μου επιτέθηκαν οι άλλοι 3 κλοτσώντας και γρονθοκοπώντας με. Έπεσα κάτω και συνέχισαν να με κτυπούν. Ευτυχώς ένα ζευγάρι ηλικιωμένων άρχισαν να φωνάζουν και αυτοί σταμάτησαν. Εκεί που μπόρεσα να σηκωθώ ήλθε ένας από αυτούς που τον αναγνώρισα επίσης στις φωτογραφίες που μου έδειξε η αστυνομία και μου έριξε μια μπουνιά στο πρόσωπο ρίχνοντας με στο έδαφος όπου και κτύπησε το κεφάλι μου στην άσφαλτο.

Κατάλαβα ότι έχω κτυπήσει πάρα πολύ γιατί είχα μούδιασμα και πόνο σε όλο το σώμα».

ΒΙΑΙΟΤΗΤΑ

Σύμφωνα με τον γιατρό πρόκειται για ξεκάθαρη δολοφονική επίθεση. «Όταν έρχεται ένας τύπος από πίσω και σε κτυπάει με το ξύλο στο κεφάλι πως να το χαρακτηρίσεις; Έρχεται μια ομάδα ατόμων με τους οποίους δεν έχει ανταλλάξει λέξη και σε βαράνε με το στυλιάρι στο κεφάλι. Είναι φανερό ότι είχαν έλθει στην πόλη να δείρουν,να κτυπήσουν, και εγώ ήμουν το -τυχαίο ελπίζω- θύμα τους, επειδή ήμουν δίπλα στον μετανάστη. Είμαι σοκαρισμένος. Τι έχουν αυτοί οι άνθρωποι στο μυαλό τους; Αυτό θέλουν να κάνουν στη ζωή τους ; Να είναι τραμπούκοι και δολοφόνοι να βρίσκουν έναν άνθρωπο και να τον σαπίζουν στο ξύλο. Δεν το χωράει το μυαλό μου ότι 20-25 παιδιά βγαίνουν έξω και στήνουν παγανιά για να σκοτώσουν κόσμο. Ακόμα και την ώρα που με έδειξε ο τύπος δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα γίνουν τέτοια πράγματα, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μου την πέσουν στυλιάρια».

Το τραγικό της υπόθεσης είναι κάποιοι από τους νέους που αναγνώρισε ο γιατρός είναι κάτοικοι Ακρωτηρίου Χανίων, όπου σε αγροτικό ιατρείο υπηρετεί εδώ και χρόνια ο Δ. Μακρέας και είναι ιδιαίτερα αγαπητός. «Από ότι μου είπαν είναι και κάτοικοι Ακρωτηρίου. Τι να πω; Είναι τραγικό! Μπορεί να έχω περιθάλψει τους γονείς, τους παππούδες, τους συγγενείς τους!».

http://www.haniotika-nea.gr/o-giatros-thima-tis-aproklitis-epithesis-stin-splantia-mila-sta-chaniotika-nea/